کوهی
غزل ها
شمارهٔ ۹: شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب رفته ایم در سر زلف توچون صبا زلفت به تاب گفت که درویش مرحبا چشمش بغمزه گفت چرا دیر آمدی بکداختم چو آب ز الطاف بوالوفا دیدم عیان بدیده او آن جمال را او بدنهان نشسته چو مردم بچشم حا جانرا بکشت چشمش و در حال زنده کرد آخر بخنده های شکر بار جان فزا لب بر لبم نهاد و زبان دردهان من می خورد و مست از لب خود داد بوسها کوهی