صوفی محمد هروی
دیوان اطعمه | خوراکی ها
بخش ۴۳: عیب رندان مکن این زاهد پاکیزه سرشت - که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عیب رندان مکن این زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت در جواب او مطبخی باز مگر طینت ماهیچه سرشت که شد از نکهت قیمه همه عالم چو بهشت می رسد سرکه به بغرا و به کاچی دوشاب «هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت» گرده میده مکن جمع تو با نان شعیر زان که حیف است زخوبی که بود همدم زشت خشت حلوای شکر از دل من می نرود چون بچینند به روی من سودا زده خشت گفت خوش کوزه دوشاب به شیرین کاری دست دوشاب بزک بر سر من تا چه نوشت نه من اندر پی نانم به جهان سرگردان «پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت» صوفی از میکده گر فهم کند بوی کباب از در کعبه رود دست فشان سوی کنشت صوفی محمد هروی