قوامی رازی
دیوان اشعار | قوامی
شمارهٔ ۷ - در مرثیت امام زاده گفته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میر امام زاده که چون او نیافرید تا از عدم خدای همی بنده آورد از شوم قتل آن تن بی سر بدیع نیست گر جویبار سرو سرافکنده آورد دل مرده ای بود که ننالد ز درد اوی ای طرفه مرده ای که خبر زنده آورد مرد آن بود که روز بلا پیش دوستان بر درد دوست دل به غم آکنده آورد بنگر چه صعب درد بود درد قتل اوی کان تیره شب ز روز درفشنده آورد آرد به زعفران جا هر سال گریه ها آن زعفران که خاصیتش خنده آورد قوامی رازی