رضاقلی هدایت
روضه دوم | در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۸۳ - کمال اصفهانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
و هُوَ حکیم کمال الدین زیاد. از فحول حکمای زمان خود برتری داشته و همت بر انزوا و عزلت می گماشته. همهٔ اهل تذکره او را توصیف نموده و به فضایل ستوده اند. از اوست: این عرصه که گفت خوش جهانی است خاکش بر سر که خاکدانی است عاقل به خدا اگر گزیند گردی که فراز او دخانی است در لاله نگر به چشم عبرت کان عارض خوب نوجوانی است رنگ رخ زرد عاشقان است هر جای که برگ زعفرانی است بر گلبن اگر گلی بخندد بگری که لب شکر بیانی است از خاک بنفشه ای که روید می دان که کلالهٔ جوانی است رضاقلی هدایت