میرزا قاآنی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۹: بکش ار کشی به تیغم، بزن ار زنی به تیرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بکش ار کشی به تیغم، بزن ار زنی به تیرم بکن آنچه می توانی که من از تو ناگزیرم همه شرط عاشق آنست که کام دوست جوید بکن ار کنی قبولم، ببر ار بری اسیرم سر من فرو نیاید به کمند پهلوانان تو کنی به تار مویی همه روزه دستگیرم نظر ار ز دوست پوشم که برون رود ز چشمم به چه اقتدار گویم که برون شو از ضمیرم ز جهان کناره کردم که تو در کنارم آیی مگر ای جوان رهانی ز غم جهان پیرم تو به راه باد گویا سر زلف خود گشودی که ز مغز جای عطسه همه می جهد عبیرم طلب از خدای کردم که بمیرم ار نیایی تو نیامدی و ترسم که درین طلب بمیرم مگرم نظر بدوزی به خدنگ جور ورنه همه تا حیات دارم نظر از تو برنگیرم به هوای مهر محمود چو ذره در نشاطم که چو آفتاب روزی به فلک برد امیرم میرزا قاآنی