میرزا قاآنی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۸: دست در حلقهٔ آن طرهٔ پرچین دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دست در حلقهٔ آن طرهٔ پرچین دارم پنجه انداخته در پنجهٔ شاهین دارم این همه چین که تو بر چهرهٔ من می بینی یادگاریست کز آن طرهٔ پرچین دارم زاهدم گفت ز دین شرم کن و باده مخور می حرامم بود ار من خبر از دین دارم کافر وگبر و یهودم همه رانند ز خویش چشم بد دور نگه کن که چه تمکین دارم جام می ده که ترا عرضه دهم راز جهان که من اندر دل خود جام جهان بین دارم جم کجا رفت و چه شد جام رهاکن که به نقد من ز جم بهترم ار جام سفالین دارم منت شمع و چراغ از چه کشم در شب تار من که در خلوت خاطر مه و پروین دارم خوار هرکودک و دیوانه و اوباش شدم آخر ای قوم ببینید چه آیین دارم در هوای قد و اندام و خط و عارض یار عشق با سرو و گل و سنبل و نسرین دارم جام می بر لبم آهسته سحرگه می گفت تو مخور غصه که من هم دل خونین دارم تکیه بر زلف و رخ دوست زدم قاآنی شکر کز سنبل و گل بستر و بالین دارم کاش با دادگر ملک سلیمان گویند من هم ای خواجه حق خدمت دیرین دارم میرزا قاآنی