میرزا قاآنی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۶: نگار سرو قد من چو عزم باغ کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگار سرو قد من چو عزم باغ کند چو برگ لاله دل باغ پر ز داغ کند به باغ می رود امروز نی غلط گفتم که هرکجا بخرامد ز چهره باغ کند پر از بنفشه شود راغ از دو گیسویش اگر به فصل زمستان گذر به راغ کند ز دلربایی چشمش شراب مست شود در آن زمان که می از شیشه در ایاغ کند چو زلف خود به مشامم نهد بدان ماند که طبله طبله مرا مشک در دماغ کند جز او که زلف به رخ حلقه کرده نشنیدم کلاه باز کس از شهپرکلاغ کند فراغ نیست مرا از فراق او آری اسیر عشق بتان ترک هر فراغ کند مگرکه مسکن دلهاست زلف مشکینش که هرکسی دل خود را در آن سراغ کند ز جان ثناگر زلفین اوست قاآنی تو عندلیب نگه کن که مدح زاغ کند میرزا قاآنی