فروغی بسطامی
غزل ها
غزل شماره ۱۶۳: آخر این نالهٔ سوزنده اثرها دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آخر این نالهٔ سوزنده اثرها دارد شب تاریک، فروزنده سحرها دارد غافل از حال جگر سوخته عشق مباش که در آتشکدهٔ سینه شررها دارد مهر او تازه نهالی است به بستان وجود که به جز خون دل و دیده ثمرها دارد قابل ناوک آن ترک کمان ابرو کیست آن که از سینهٔ صد پاره سپرها دارد گاهی از لعل می گوید و گاه از لب جام ساقی بی خبران از طرفه خبرها دارد ناله سر می زند از هر بن مویم چون نی به امیدی که دهان تو شکرها دارد تو پسند دل صاحب نظرانی ورنه مادر دهر به هر گوشه پسرها دارد تو در آیینه نظر داری و زین بی خبری که به دیدار تو آیینه نظرها دارد تیره شد روز فروغی به ره مهر مهی که نهان در شکن طره قمرها دارد فروغی بسطامی