غالب دهلوی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۱: نه مرا دولت دنیا نه مرا اجر جمیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه مرا دولت دنیا نه مرا اجر جمیل نه چو نمرود توانا نه شکیبا چو خلیل با رقیبان کف ساقی به می ناب کریم با غریبان لب جیحون به دمی آب بخیل بنه و بار به شبگیر درافگنده به راه آن که دانست سراسیمگی صبح رحیل هان و هان ای گهرین پاره سیمین ساعد کز دم تیغ بلیسی به زبان خون قتیل بس کن از عربده تا چند ربایی به فسوس از گدایان سر و از تارک شاهان اکلیل تو نباشی، دگری، کوی تو نبود، چمنی کی شدستیم به دلتنگی جاوید کفیل؟ ترس موقوف چه شد رشک نبینی که دگر دارم آهنگ نیایشگری رب جلیل ای به مسمار قضا دوخته چشم ابلیس به دم گرمروان سوخته بال جبریل با توام خرمی خاطر موسی بر طور با خودم خستگی لشکر فرعون به نیل بر کمال تو در اندازه کمال تو محیط بر وجود تو در اندیشه وجود تو دلیل نکنی چاره لب خشک مسلمانی را ای به ترسابچگان کرده می ناب سبیل غالب سوخته جان را چه به گفتار آری؟ به دیاری که ندانند نظیری ز قتیل غالب دهلوی