وحشی باقفی
غزل ها
غزل ۲۷۵: این بس که تماشایی بستان تو باشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این بس که تماشایی بستان تو باشم مرغ سر دیوار گلستان تو باشم کافیست همین بهره ام از مائدهٔ وصل کز دور مگس ران سر خوان تو باشم این منصب من بس که چو رخش تو شود زین جاروب کش عرصهٔ جولان تو باشم خواهم که شود دست سراپای وجودم در شغل عنان گیری یکران تو باشم در بزمگه یوسف اگر ره دهدم بخت درآرزوی گوشهٔ زندان تو باشم در تشنگیم طالع بد جان به لب آرد گر خود به سر چشمهٔ حیوان تو باشم من وحشیم و نغمه سرای چمن حسن معذورم اگر مرغ غزلخوان تو باشم وحشی باقفی