به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حاجب شیرازی

حاجب شیرازیغزل هاشمارهٔ ۷: در عدم آئینه بودم روی یار خویش را

1180عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عدم آئینه بودم روی یار خویش را
دادمی در جان و دل منزل نگار خویش را
خویش را کردم بصورت چون گدا، زان رو فزود
بختم از شاهان بمعنی اعتبار خویش را
در حریم یار نپسندم شود محرم رقیب
کی دهد صیاد، بر دشمن شکار خویش را
ساقیا در آب بسته آتش سیال ریز
بشکنم تا از یکی ساغر خمار خویش را
شاهباز عالم قدسم نیم زین خاکدان
آشیان زین پس کنم دار و دیار خویش را
آستین از پیش اشک دیده بر گیرم اگر
رشک جیحون می کنم از خون کنار خویش را
در شعار جنگ می باشند مردم روز و شب
لیک من صلح و صفا کردم شعار خویش را
لوک مست سر قطارم باردار و خار خوار
زان نهادم د رکف جانان مهار خویش را
هر بهاری را خزانی هست «حاجب » در قفا
من به عالم بی خزان بینم بهار خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶: تا، به کی گرم کنی رخش قضا جولان را 2شمارهٔ ۷: در عدم آئینه بودم روی یار خویش را 3شمارهٔ ۸: سیمرغ بهر دانه ای کی صید گردد خام ر ...4شمارهٔ ۹: برناقه بند محمل ای ساربان خدا را 5شمارهٔ ۱۰: کم شانه می زن ای صنم آن طره پرتاب ...6شمارهٔ ۱۱: صبح عطسه زد یار، با وفا 7شمارهٔ ۱۲: ساقی رسان بر، ابروی مردان سلام ما 8شمارهٔ ۱۳: خورشید نور، باده و ماه است جام ما 9شمارهٔ ۱۴: اگر ای حریف جوئی به صفای دل خدا را 10شمارهٔ ۱۵: تا پریشان به رخ آن زلف سمن ساست تر ...11شمارهٔ ۱۶: چون مدعی از سر ننهی این من و ما را 12شمارهٔ ۱۷: تا، به کی خورد بباید غم دانائی را 13شمارهٔ ۱۸: جشن ملی است که آرد فرح و شادی را 14شمارهٔ ۱۹: در آن مجلس که حرمت نیست می را 15شمارهٔ ۲۰: الایا ایهاالساقی دع الدنیا و ما فی ...16شمارهٔ ۲۱: به حقارت منگر مدعیا ایران را 17شمارهٔ ۲۲: سپیده دم بدم کشد اساس اعتبار شب 18شمارهٔ ۲۳: نظر از روت کی بردارم امشب 19شمارهٔ ۲۴: بود تا صبح مهمان یارم امشب 20شمارهٔ ۲۵: برفت آن مه بی مهر از کنار امشب 21شمارهٔ ۲۶: پرد، در عرش مرغ جانم امشب 22شمارهٔ ۲۷: ای ز سر، تا به قدم ناز و عطیب 23شمارهٔ ۲۸: طالع به صبحدم شود، ار با تو آفتاب 24شمارهٔ ۲۹: ز چشم ساقی و تاب شراب و بانگ رباب 25شمارهٔ ۳۰: ای فلک ببال امروز، وی زمین بناز ام ...26شمارهٔ ۳۱: ای خلق همه خلق ز اخلاق تو تذهیب 27شمارهٔ ۳۲: ای امم را سر بسر مالک رقاب 28شمارهٔ ۳۳: ناصح چو گذشت از سرم آب 29شمارهٔ ۳۴: دهر است پر از فتنه و شهر است پرآشو ...30شمارهٔ ۳۵: در کاسه دو چشم بود خون دل شراب 31شمارهٔ ۳۶: ببین که عشق تو افروخت آتش اندر آب 32شمارهٔ ۳۷: صبح شد ساقیان مست و خراب 33شمارهٔ ۳۸: عطسه مشکبار زد صبح جهان چو رفت شب 34شمارهٔ ۳۹: بر در میکده درویش بنه پای طلب 35شمارهٔ ۴۰: زد صبح صادق سر از غیائب 36شمارهٔ ۴۱: عصر شیخوخیت افضل باشد از عهد شباب 37شمارهٔ ۴۲: روی و موی تو، ای تو رب و رب 38شمارهٔ ۴۳: بسته زلف چو زنجیر تو بس شیر نر است 39شمارهٔ ۴۴: ز روی، تا مه من زلف پر زتاب گرفت 40شمارهٔ ۴۵: نزد ما خوبترین هدیه به عالم ادب اس ...41شمارهٔ ۴۶: آنجا که هست بود تو باد بهار چیست؟42شمارهٔ ۴۷: این جهان جای آرمیدن نیست 43شمارهٔ ۴۸: مرا که دل حرم خاص جاودانه تست 44شمارهٔ ۴۹: گر جهان دشمن جانند مرا جانان دوست 45شمارهٔ ۵۰: دوش در برداشتم خورشید، ماه آمد گذش ...46شمارهٔ ۵۱: هر که زد بر آب و آتش حرق و غرقش با ...47شمارهٔ ۵۲: قبله عالم و آدم همه جا کوی من است 48شمارهٔ ۵۳: هر آنکه واقف دم نیست بی شک آدم نیس ...49شمارهٔ ۵۴: در ارض و سما غیر تو شمس و قمری نیس ...50شمارهٔ ۵۵: معدوم گشت انصاف منسوخ شد مروت 51شمارهٔ ۵۶: روشنیم سر تا پا گر زمانه تاریک است 52شمارهٔ ۵۷: هر که حق گفت چو منصور نصیبش داراست 53شمارهٔ ۵۸: پادشاهان را خبر از عالم درویش نیست 54شمارهٔ ۵۹: هر که آمد گل ز باغ زندگانی چید و ر ...55شمارهٔ ۶۰: عاشق جانانه از جان بگذرد 56شمارهٔ ۶۱: صبح مؤذن چو کرد وصف تو بر بام، داد 57شمارهٔ ۶۲: چند بباید زدن از داد، داد 58شمارهٔ ۶۳: دادن جان گرچه بر ابناء عالم شاق بو ...59شمارهٔ ۶۴: تا نسیم صبح، بر جهان وزید 60شمارهٔ ۶۵: صبحدم مغ بچه گان صف در میخانه زدند 61شمارهٔ ۶۶: ماه من گر طرف کاکل بشکند 62شمارهٔ ۶۷: چشم تو آهوی ختن پرورد 63شمارهٔ ۶۸: پیش بینان همه گفتند کسی می آید 64شمارهٔ ۶۹: یار آنقدر، به حسن بنازید و ناز کرد 65شمارهٔ ۷۰: خورشید اگر زانکه به سیمای تو ماند 66شمارهٔ ۷۱: نمیدانم چرا ساقی به کف ساغر نمیگیر ...67شمارهٔ ۷۲: معاشران به خدائیتی ثواب کنید 68شمارهٔ ۷۳: ای رخت آئینه مظاهر معبود 69شمارهٔ ۷۴: در لباس کثرت آن سر تا قدم وحدت درآ ...70شمارهٔ ۷۵: جم باز نظر به جام دارد 71شمارهٔ ۷۶: دلم چو صعوه به زلف تو آشیان دارد 72شمارهٔ ۷۷: هر آنکه جامه جان در محبتی بدرید 73شمارهٔ ۷۸: تا دست من ای دوست به دامان تو شد ب ...74شمارهٔ ۷۹: ماه در، ابر بماند چو رخت جلوه نمای ...75شمارهٔ ۸۰: آمد به فرخندگی، روز نجات ابد 76شمارهٔ ۸۱: گر، رعیت را، به ظاهر لطف شه می پرو ...77شمارهٔ ۸۲: آنکه در نثر، به دعوی ید بیضا می کر ...78شمارهٔ ۸۳: هست مرد را، ترک می بعید 79شمارهٔ ۸۴: مه من تنگتر از پسته خندان دهان دار ...80شمارهٔ ۸۵: همچنان تیر که ناگه ز کمان می گذرد 81شمارهٔ ۸۶: آنکه غائب ز نظر بود عیان می گذرد 82شمارهٔ ۸۷: بر سر خاکم اگر یار گذاری بکند 83شمارهٔ ۸۸: پرده وهم برانداز بتا، تات ببینند 84شمارهٔ ۸۹: سرای میکده را گو همیشه باز کنید 85شمارهٔ ۹۰: گرچه بر پیرو جوان دادن جان شاق آمد 86شمارهٔ ۹۱: خون من گر خورد آن نوش دهن نوشش باد 87شمارهٔ ۹۲: دوستان از راستی کم فکر تل و ول کنی ...88شمارهٔ ۹۳: چه باشد تن گر او را جان نباشد 89شمارهٔ ۹۴: تا ماه مرا بررخ زلف سیه افشان شد 90شمارهٔ ۹۵: ای آستانت خلد مخلد 91شمارهٔ ۹۶: در حق تو کس را سر انکار نباشد 92شمارهٔ ۹۷: اسیر سنبل زلف تو گلعذارانند 93شمارهٔ ۹۸: جور اغیار و غم فرقت یار آخر شد 94شمارهٔ ۹۹: دل آئینه روی خدا شد چه بجا شد 95شمارهٔ ۱۰۰: جهان جای آرام و راحت ندارد 96شمارهٔ ۱۰۱: مئی که باده وصل تو در، دماغ کند 97شمارهٔ ۱۰۲: مرا قلم سخن از غیب و علم غیب کند 98شمارهٔ ۱۰۳: خود را، ز قید هستی، آزاد کرد باید 99شمارهٔ ۱۰۴: ای آیت مهر، وی معنی داد 100شمارهٔ ۱۰۵: دو، روز مطرب و ساقی گر اتفاق کنند 101شمارهٔ ۱۰۶: اوست مولی که ز قید غمت آزاد کند 102شمارهٔ ۱۰۷: آمد آن کس که جهان را همه ارشاد کن ...103شمارهٔ ۱۰۸: عقل کل تا، به قدم از من و از ما د ...104شمارهٔ ۱۰۹: هیچ ملکی به شرف کشور ایران نشود 105شمارهٔ ۱۱۰: در، بند توام ای بت تجریش به دربند 106شمارهٔ ۱۱۱: شاهدان کار تموچین کرده اند 107شمارهٔ ۱۱۲: زلف را خوبان پر از چین کرده اند 108شمارهٔ ۱۱۳: حسن تو را، آفتاب و ماه ندارد 109شمارهٔ ۱۱۴: عمر عزم بیوفائی می کند 110شمارهٔ ۱۱۵: شد صبح وصل روشن یاایهاالمدثر 111شمارهٔ ۱۱۶: به می کشان صبحدم داد صلا پیر دیر 112شمارهٔ ۱۱۷: روز جشن جم و هان نوبت جامست امروز 113شمارهٔ ۱۱۸: دلدار دوست ترک سفر کرد ساز باز 114شمارهٔ ۱۱۹: ای لعل تو شیرین و بیان تو شکرریز 115شمارهٔ ۱۲۰: مطبوع اگر که مال بود جان اگر عزیز 116شمارهٔ ۱۲۱: مستانه بسر میکده را در زده ای باز 117شمارهٔ ۱۲۲: ساقی شب زنده دار وقت صبوح است خیز 118شمارهٔ ۱۲۳: ناز تو کشیم ای ز سر تا قدمی ناز 119شمارهٔ ۱۲۴: چهره بر افروخت دلارام باز 120شمارهٔ ۱۲۵: اگرچه رشته مشروطه را سری است دراز 121شمارهٔ ۱۲۶: تو هر چه ناز کنی ما اگر کنیم نیاز 122شمارهٔ ۱۲۷: قبله آزادگان ابروی جانان است و بس 123شمارهٔ ۱۲۸: مسلم است مرا فقر و نعمت افلاس 124شمارهٔ ۱۲۹: ما را نبود شکوه ز آلمان گله از رو ...125شمارهٔ ۱۳۰: امشب بخواب ناز مگر رفته این خروس؟126شمارهٔ ۱۳۱: در دو عالم جلوه گر نور رخ یاراست ...127شمارهٔ ۱۳۲: پیر مغان بر در میخانه دوش 128شمارهٔ ۱۳۳: اگر خونم خورد جانان نخواهم کرد من ...129شمارهٔ ۱۳۴: رسم ایران است یا اهل فرنگ 130شمارهٔ ۱۳۵: خورشید معرفت زد سر بر ز مشرق دل 131شمارهٔ ۱۳۶: ما خرابات نشینان همه همرنگ همیم 132شمارهٔ ۱۳۷: زاغ و لاغ شب در سفیده دم 133شمارهٔ ۱۳۸: تیر ملامتت به بین بسکه نشسته بر د ...134شمارهٔ ۱۳۹: ای سرو جهان بازآ، به چمن 135شمارهٔ ۱۴۰: نسیم صبح توئی جبرئیل نام از من 136شمارهٔ ۱۴۱: یکه تازا خنگ عزم امروز در میدان ف ...137شمارهٔ ۱۴۲: نسیم صبح به عالم زمن سلام رسان 138شمارهٔ ۱۴۳: شد فصل دی و صفای بستان 139شمارهٔ ۱۴۴: ای مست عالم سوز من شد مستی از چشم ...140شمارهٔ ۱۴۵: ای تذرو خوش خرام ای طوطی شکرشکن 141شمارهٔ ۱۴۶: خیزید شمع وحدت روشن کنید روشن 142شمارهٔ ۱۴۷: جام جهان بین جم به طالع میمون 143شمارهٔ ۱۴۸: ای قبله مه رویان برقع به عذار افک ...144شمارهٔ ۱۴۹: پیش قدت، ای بت شیرین بیان 145شمارهٔ ۱۵۰: از پرتو عکس رخت، افتاده بر طرف چم ...146شمارهٔ ۱۵۱: سنجند اگر قدرت حسنت به ترازو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ